Warszawskie Getto

0
2307

Getto – jedno z najsmutniejszych i najmroczniejszych miejsc w Warszawie, a także w każdym innym mieście, w którym powstało. Każdy Warszawiak powinien wiedzieć gdzie i jak długo istniało. O takich sprawach nie można bowiem zapominać.

Początki Warszawskiego Getta

Getto zostało utworzone w 1940 roku. Już w pierwszych miesiącach tego roku podjęto decyzję o wyznaczeniu jego terenu, a w kwietniu Judenrat (Żydowski Samorząd) został zmuszony do rozpoczęcia budowy muru granicznego. Oficjalnie, miało to służyć „odizolowaniu terenów zagrożonych epidemią”.

Za datę ostatecznego utworzenia getta przyjmuje się 2 października 1940 roku, kiedy oficjalnie zostało wydane rozporządzenie gubernatora dystryktu Warszawskiego, Fischera, nakazujące Chrześcijanom przeniesienie się na aryjską stronę muru. Z kolei wszyscy Żydzi zamieszkujący miasto (przesiedleni do niego także) mieli obowiązek osiedlić się za murem. Oznaczało to, że znajdą się w tak zwanej dzielnicy żydowskiej, obejmującej głównie dzielnicę północną.

W większości przypadków takie gwałtowne przesiedlenie oznaczało gwałtowną zmianę zamieszkania, w tym konieczność szukania nabywcy na stare mieszkanie i wolnego, nowego lokum. Jak łatwo można się domyślić, zawierane w ten sposób transakcje z reguły nie były korzystne.

Akcja przesiedleńcza zakończyła się do 4 listopada 1940 roku i wówczas bramy getta zostały zamknięte.

Mieszkańcy getta

Z początku na terenie getta zamieszkało około 400 tysięcy osób. Przez kolejne 5 miesięcy liczba ta wzrosła o 60 tysięcy, w szczególności za sprawą deportacji z podwarszawskich miejscowości, m.in. Góry Kalwarii, Jeziornej, czy Piaseczna.

Takie przeludnienie oznaczało, że ludzie często stłoczeni byli w izbach po 10 lub więcej. Nie trzeba było długo czekać, aby przy złych warunkach higienicznych i słabym wyżywieniu zaczęły pojawiać się choroby. Od momentu utworzenia getta do połowy 1942 roku w getcie zmarło ponad 90 tysięcy osób, między innymi za sprawą szerzącego się tyfusu. Od roku 1942 było ono powoli likwidowane, aż w końcowej fazie pozostało w nim „jedynie” około 50 tysięcy osób.

Fatalna sytuacja mieszkańców getta sprawiła, że 19 kwietnia 1943 roku na zamkniętym terenie wybuchło powstanie. Trwało niecały miesiąc, po czym zostało stłumione, choć pojedyncze potyczki zdarzały się jeszcze w późniejszym czasie.

Po upadku powstania, Niemcy wyburzyli wiele budynków, w tym Wielką Synagogę. Był to schyłek warszawskiego getta, które w 1943 roku zostało oficjalnie zlikwidowane.

Historia Żydów w Warszawie i Polsce jest jedną z najsmutniejszych, jakie rozegrały się podczas wojny. Ze względu na ofiary i ich rodziny pamięć o tym miejscu powinna być zachowana, a ono samo uszanowane, czemu służyć mają między innymi tablice-pomniki, rozmieszczone w stolicy.

O innych historycznych wydarzeniach, które miały miejsce w Warszawie, można przeczytać na stronie Kurier Warszawski, na którą serdecznie zapraszamy.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here