Już w czasach Średniowiecza, kiedy na świecie żyło kilkanaście razy mniej ludzi niż dzisiaj, budowano miasta, w których brakowało ludziom miejsca. Wymuszało to na nich budowanie domów miejskich piętrowych. Piętrowe domy znajdowały już w czasach starożytności tak naprawdę, jednak tylko na terenie starożytnej Grecji, a także w Rzymie. Poza tymi terenami właściwie mieliśmy do czynienia z barbarzyństwem w czystej postaci. Miasta średniowieczne zabudowywane były budynkami z kamienia, dopiero później zaczęto wznosić domy z cegły palonej. Domy mieszczańskie jednak wciąż budowano z drewna. Cegły doczekały się tylko sukiennice, ratusz i oczywiście kościoły, a także inne budynki użyteczności publicznej. Nowinką dla nas może być to, że mimo że higiena była okropna w średniowieczu, to jednak budowano w niektórych miastach, na przykład w Paryżu w tamtym okresie wielkie systemy wodociągowe, do których jednak dostęp mieli tylko najbogatsi mieszczanie. Najczęściej budynki piętrowe miały zakład rzemieślniczy na parterze.
